Er is iets waar je best over kunt twijfelen: is het twijfelen? Of is weifelen een veel betere optie? De vraag is in dit geval vooral: wat is het verschil tussen deze werkwoorden?
Qua betekenis komen weifelen en twijfelen voor een groot deel overeen. Ze geven aan dat degene die het werkwoord bezigt nog niet weet wat hij of zij moet doen, dat iemand aan het wikken en wegen is. Misschien dat we iets kunnen afleiden uit de herkomst van beide woorden.
Het werkwoord weifelen is afgeleid van wuiven. Je kunt het dus zien alsof je een tijdje van de ene optie naar de andere optie zwaait en weer terug zonder dat je een keuze kunt maken tussen een van beide. Twijfelen is, zoals je waarschijnlijk al verwacht, afgeleid van twijfel. Dit zelfstandig naamwoord is vervolgens weer gebaseerd op twee en is ontstaan om een gevoel aan te geven van strijd tussen twee opties.
Aanbieding van De Schrijfdokter – Clickable e-book met eenvoudige uitleg over de 150 meest voorkomende taalproblemen in het Nederlands
Die tweestrijd waar twijfelen van afgeleid is, duidt meteen ook het minieme verschil tussen beide werkwoorden aan. Een tweestrijd wijst op een situatie waarbij er meerdere mogelijkheden zijn en je niet weet welke je moet kiezen. Je kunt bijvoorbeeld twijfelen aan iemands kennis, twijfelen tussen een hond en een kat of twijfelen over je sollicitatiebrief. Ook als je weifelt ben je niet zeker van je zaak. Het verschil is vooral dat dit werkwoord meer aarzeling uitdrukt dan een letterlijke twijfel: doe ik het of doe ik het niet. Kijk maar naar de volgende voorbeelden:
- De sporter weifelde over zijn deelname, maar zei uiteindelijk toch ja tegen de redactie van Wie is de Mol.
- Omdat hij zo lang weifelde over het juiste perron miste hij zijn trein.
Je ziet hieraan dat beide werkwoorden eigenlijk hetzelfde betekenen: er zijn meerdere opties en je kunt niet kiezen. Er is een nuanceverschil tussen beide, maar dit levert eigenlijk bijna nooit een incorrecte interpretatie op. Daarom is het in bijna alle gevallen prima mogelijk om beide werkwoorden te gebruiken zonder dat er iets verandert in de betekenis. Bekijk eventueel ook de pagina van het Genootschap Onze Taal over dit onderwerp.